per un cacavallier qu’ai agut,
e vuoil sia totz temps saubut
cum ieu l’ai amat a sobnier;
ara vei qui, eu sui tiahida
car iesu non li donei m’amor,
don ai estat en gran error
en lieig e quand sui vestida.
Ben volria mon cavallier
tener un ser en mos bratz nut,
qu’el s’en tengra per erevbut
sol qu’a lui fezes cosseillier;
car plus m’en sui abellida
no fetz Floris de Bancrefor:
ieu l’autrei mon cor e m’amor
mon sen, mos huoills e ma vida.
Bel amics avinens e bos,
cora us tenrai en mon poder?
e que jagues ab vos uns er
e qu’ie us des un bais amoros;
sapchatz, gran talan n’auría
qu’ie us tengues en loc del marit,
ab su que m’aguessetz pleuit
de fat tot so qu’ieu volria.
La Condensa de Dia, fue una trovadora (trobairitz) occitana a la cual pertenece este poema, hija del Conde Isoard II de Dia (una ciudad sobre el rio Drome en el condado de Provenza) fue esposa de Guillem o Gilhem de Poitiers o peiteu, Conde de Viennois, y, parece ser que estuvo enamorada de Riambau D'Aurenja.
Por si necesitáis la traducción:
He estado en grave cuita por un caballero que he tenido y quiero que para siempre se sepa cuan excesivamente le he amado.
Ahora veo que he sido traicionada, porque no le dí mi amor y por esto he estado en gran congoja en el lecho y cuando estoy vestida.
Quisiera tener a mi caballero, una noche, desnudo entre mis brazos y que él se tuviera por dichoso sólo con que yo le hiciese de almohada.
Pues estoy más enamorada que Floris lo estuvo de Blancaflor, le entrego mi corazón, mi amor, mi juicio, mis ojos y mi vida.
Hermoso amigo, amable y bueno ¿cuando os tendré en mi poder? ¿Ojalá pudiese dormir con vos una noche y daros un beso de amor!.
Sabed que gran deseo tendría de teneros en el lugar del marido con tal que me hubieseis jurado hacer cuanto yo quisiera.
No hay comentarios:
Publicar un comentario